Tijdschrift HV december 2024
€6,00
In deze aflevering:
- Louk en Gonny Beumer over de Makelaardij
- Groepsfoto – School met den Bijbel aan de Zandweg in De Meern 1957
- Bidprentjes
- Ondergronds Verleden (46) Een zoektocht, een weg in het duister
- Gemeente Oudenrijn (10) De teloorgang van de gemeente Oudenrijn
- Terug naar Vleuten (41) Het Kleuterparadijs
- Gert Zweserijn over Café Schoolzicht
- Sport in De Haar, een terugblik
- Dominee Wessel Scholten, een veelzijdig man
- Glas-in-loodraam van de Vleuterweidemolen
- Claas van Roemst en een hoeve op de Lage Haar, een kroniekje
- 400 jaar Broederschapshuisjes
- Van over het Kanaal – Verkiezingen
Beschrijving
Bidprentjes
Onze vereniging beschikt over een uitgebreide collectie bidprentjes. Bidprentjes zijn prentjes die binnen de katholieke gemeenschap uitgedeeld worden ter herinnering aan een bepaalde gebeurtenis. Bijvoorbeeld een doop, een eerste communie of een huwelijk, maar met name een begrafenis. De bidprentjes voor overledenen (ook wel doodsprentjes genoemd) zijn bedoeld om de nagedachtenis aan de overledene levend te houden en mensen te vragen te bidden voor zijn of haar ziel. Op het bidprentje staat meestal een korte levensschets, een foto, een gedicht of stukje proza.De teloorgang van de gemeente Oudenrijn
De gemeente Oudenrijn had nooit een duidelijke kern gehad. Door zijn ligging kreeg de gemeente te maken met de uitbreidingsdrang van de stad Utrecht. Door de aanleg van nieuwe wegen en kanalen werd de gemeente versnipperd in van elkaar gescheiden delen. Dit resulteerde er uiteindelijk in dat de gemeente bij de gemeentelijke herindeling van 1954 niet in zijn geheel bij Vleuten-De Meern werd ingedeeld, maar werd opgedeeld in drie aparte stukken.Gert Zweserijn over café Schoolzicht: ‘We hadden nooit geen trammelant.’
Op een druilerige novembermiddag zijn wij te gast bij Gert Zweserijn en zijn vrouw Mia in hun sfeervolle appartement in Veldhuizen. ‘Ik ben in Veldhuizen geboren,’ zegt Gert ‘en ik woon er nog steeds.’ Hij is altijd heel gewoon gebleven. We krijgen warme thee met een plak ontbijtkoek met boter erop. Nog voor we een vraag kunnen stellen, vertelt Gert honderduit over het café. Mia bladert alle fotoalbums door. ‘Je zou er een boek over kunnen schrijven,’ zegt ze. ‘Glas-in-loodraam van de Vleuterweidemolen
In de Vleuterweide heeft lange tijd een wipmolen gestaan. In de database van ‘Verdwenen molens in Nederland’ staat dat deze molen is gebouwd in 1654. Het was een wipmolen met een scheprad en de functie was poldermolen. Hij maalde de polder Vleuterweide droog.
Claas van Roemst en een hoeve op de Lage Haar een kroniekje (1350-1400)
De naam Claas van Roemst (ook wel Rumpst) zal u weinig zeggen. De man werd ongeveer 700 jaar geleden geboren en zoals vaak weten we erg weinig over “de gewone mens” in de middeleeuwen. Het is in combinatie met de gebeurtenissen rond een strook land even ten zuidwesten van Kasteel de Haar dat we er een verhaaltje van kunnen maken.
Ook krijgen we een verrassend inkijkje in de veertiende- eeuwse waterstaat van dit gebied.
